אלאור עזריה ו'קיר הברזל' החדש
מה גורם לפרשיות מסוימות להיות בלב סערה ציבורית ולאחרות לא ? אין לי תשובה לזה, אבל נראה לי שזאת שאלה […]
מה גורם לפרשיות מסוימות להיות בלב סערה ציבורית ולאחרות לא ? אין לי תשובה לזה, אבל נראה לי שזאת שאלה […]
הפרסומים ההולכים וגוברים על הכרעת חמאס בעימות הבא מחייבים ניתוח קצר על המשמעויות הנובעות מכך. את המילה "הכרעה" ניתן לפרש
ראשית, קצת עובדות – משט המרמרה לא היה פעולת טרור, אפילו לא פעולה אלימה עד שהחלה ההשתלטות של צה"ל. הוא
אם מחפשים שהסיום יביא את התשובה המלאה למה דברים התרחשו, בדרך כלל מוצאים סיבות למה להמשיך. לישראל יש סיבות טובות,
במלחמה בין צבאות המציאות פשוטה, מותר ואף נדרש להרוג את חיילי האויב, כדי לנצח, למעט כאשר הם נכנעים ואז אסור
5 חודשים לאחר תחילת ארועי הטרור ואנחנו ממשיכים את השיחה הבאה: עליסה – "התואיל להגיד לי, בבקשה, באיזו דרך עלי
דוגמאות אינן מוכיחות דבר, אבל כאשר הן סותרות את החזוי בתיאוריה, הן מפריכות את נכונותה. כך גם 'שוברים שתיקה' לא
בימים אלו נשאלה השאלה מה המשמעות של המתרחש, מה ישראל רוצה ולאן היא חותרת. לשם כך נדרש להניח מהי המסגרת
"ההדחקה" – ההדחקה מסלקת מהתודעה אירועים שגרמו לרגשות קשים כדי שלא יתקשרו בעתיד לאירועים דומים על-ידי הזיכרון,
"העיתונאים צריכים להפיק לקחים", "צריך לעשות בדק בית", "זה יום כיפור של הפרשנים", "התקשורת שמאלנית" ועוד ועוד…. אני מסכים במידת